*همیشه تولد دوستهام برام مهم بوده.یک دفتر هم دارم که تاریخ تولد همه ی دوستهام رو توش یادداشت کردم تا تولد هیچ کس از قلم نیفته.با این وجود نمی دونم چرا این قدر سوتی می دم:
- فکر می کردم 12 فروردین تولد یکی از دوستهامه.من یه خرده کار داشتم و وقت نکردم 12 بهش تلفن کنم.بعد از سه،چهار روز زنگ زدم خونه شون.خودش گوشی رو برداشت.من هم بدون سلام و احول پرسی شروع کردم:تولد،تولد،تولدت مبارک....احساس کردم یه خرده تعجب کرده،فکر کردم ناراحت شده دیر تلفن کردم.شروع کردم به عذرخواهی که 12 نتونستم تلفن کنم و ببخشید و...یکذره مکث کرد و گفت:مرسی،اما تولد من که 28 فروردینه.
کلی ضایع شدم.به یکی دیگه از بچه ها هم گفته بودم،اونم زنگ زده بود تبریک بگه...
چند بار دیگه هم اتفاق افتاده که تاریخ تولد چند نفر رو قاطی کردم.
نتیجه گیری:دست ارکات درد نکنه که از ضایع شدنهای من جلوگیری می کنه.تا چند روز پیش فکر می کردم تولد یکی از دوستهام بهمنه،به لطف ارکات متوجه شدم دی یه!
*صفحه ی اول بلاگ اسکای چقدر خوشگل شده.مخصوصا عکس اون دو تا پرنده...
*نمی تونم از ادیتور بلاگ اسکای استفاده کنم.به خاطر این پیام:
برای استفاده از ادیتور WYSIWYG لطفا IE نسخه 5.5 یا بالاتر را بر روی ویندوز خود نصب کنید
برای همین مجبورم این جوری لینک بدم:
از دفترچه خاطرات یک نسل سومی
http://www.bbgoal.com/archives/033718.html
فکر می کنید چند درصد از نسل ما این جورین؟چند درصدشون از اینترنت برای دانلود کردن عکسهای نیکول کیدمن استفاده می کنن؟واقعا بزرگترین دغدغه های نسل ما توی سی دی و هالیوود و چت خلاصه می شه؟اسطوره هامون شدن امثال دیوید بکهام؟چقدر به شکاف عمیق بین نسل ها اعتقاد دارین؟