چقدر بده یه عالم حرف داشته باشی برای گفتن و هیچ کدوم رو نتونی بنویسی.
چقدر بده نظر نداشته باشی و حرف داشته باشی و حرفاتو از زیر سانسور رد کنی تا یه چیزی از وسطش در بیاد.
چقدر بده توی یک مهمانی دوستانه وسط دوستای قدیمی چرخ زده باشی و خندیده باشی و دیوونه بازی در آورده باشی و خورده باشی بعد نصفه شب از خواب بپری و فکر کنی همه دوستای قدیمی چقدر عوض شدن و تو هنوز خل و چل موندی.
چقدر بده هر روز صبح به امید یه اتفاق از خواب بیدار شی با اینکه ته دلت مطمئنی اون معجزه لعنتی هیچ وقت از راه نمیاد.
چقدر بده حوصله نوشتن نداشته باشی بعد همه بهت بگن:چرا چند وقته اینقدر مزخرف مینویسی؟
چقدر بده بی خبری...

هر کس به طریقی دل ما میشکند
بیگانه جدا دوست جدا میشکند
بیگانه اگر میشکند حرفی نیست
از دوست بپرسید چرا میشکند

مشترک مورد نظر در دسترس نمی باشد لطفا مجددا شماره گیری نفرمایید!

امروز ساعت ۷:۳۰ کلاس زبان داشتم.ساعت ۸ با صدای مامان از خواب پریدم:راستی تو امروز کلاس داشتی؟!شروع کردم دعوا با مامان که چرا منو بیدار نکردین.اگه امروز هم دیر میرسیدم این ترم پرپر.آژانس گرفتم و از شانسم ترافیک هم بود.معلممون هیچی نگفت.برگشتنه با تاکسی و اتوبوس برگشتم که واسه مامان یه چیزی بخرم.همه خیابونای اطراف خونه رو گز کردم اما چیزی به فکرم نرسید آخرش هم یه دسته گل و یه جعبه شیرینی خریدم.اما مامان خوشش اومد.میگفت انتظار نداشتم برام چیزی بخری!وقتی میشه کسی رو به این راحتی خوشحال کرد چرا این کارو نکنیم؟

---

من میخوام خودم برای داشتن کامنت اقدام کنم.اما نمیدونم باید چی کار کنم.اگه کسی میتونه کمکم کنه لطف کنه و میل بزنه.ممنون میشم.

راستش من از سه تا چیز خیلی میترسم:
۱- غرق شدن توی دریا.با اینکه شنا بلدم به نظرم خیلی احساس وحشتناکیه آدم بره پایین بعد نتونه بیاد بالا.
۲- از تصادف و رانندگی هم خیلی میترسم.مثلا اینکه عابری رو زیر بگیرم یا بزنم به ماشینی یا برعکس!(یعنی ماشینی بزنه به من).برای همین هیچ وقت سعی نمیکنم رانندگی یاد بگیرم.مخصوصا اینکه رانندگی توی تهران یه جور آکربات بازیه.
۳- اوهوم...ها؟...آها....چی؟...خوب...من از سوسک میترسم!اینکه دیگه توضیح نمیخواد.

---

پیوست:این نظر نداشتن هم مصیبتیه.از همه بیخبرم به جز متولد ماه مهر.نظر خرابه ایمیل که سرجاشه.راستی نوشین جونم تولد وبلاگت مبارک یه عالمه.

بابا بلاگ اسکای!بابا امکانات!بابا دو هفته!این دیگه آخرش بود.حالا چه کنیم با این وضع؟
راستی.روز نوجوان مبارک!