*نمی دانم برای کسی مهم است یا نه...
اما،من دوباره می نویسم.
وبلاگم سه ساله شد(۶خرداد) و من نبودم.
جام جهانی و تب فوتبال و ایران و فینال و ایتالیا و من نبودم.
کنکور آمد و رفت و من نبودم.
اگزوپری ۱۱۶ ساله شد و من نبودم.
عید شد،بهار آمد و من نبودم.
حالا هستم،در آستانه ی فصلی داغ هستم.
با تمام کدورتهای قدیمی از بلاگ اسکای عزیز(!!)،با تمام دوستان مهربان و بی اندازه عزیز،با تمام آرزوهای طلایی،با تمام ورق پاره هایم و با تمام آرزوهای رنگی، من هستم.
نمی دانم برای کسی مهم است یا نه...
اما سلام!