دیشب تا مناظره احمدی نژاد و مهندس موسوی به پایان رسید،در حالی که از عصبانیت می لرزیدم فکر کردم چرا مهندس موسوی جواب دروغ ها و افتراهای احمدی نژاد را نداد؟
چرا نگفت مرجعی که زمان آقای خاتمی روزنامه ها را می بست قوه قضاییه بود نه دولتی که امروز خارج از اختیاراتش یاس نو را می بندد تا روزنامه ی رقیب را از میدان خارج کند،که احمدی نژاد نمی فهمد وضع کشور در فضای ملتهب دوران جنگ و سالهای اول بعد از انقلاب با الان قابل مقایسه نیست،که سیاست خارجی زمان آقای خاتمی بر پایه «گفت و گوی تمدنها» می گشت،روزی که احمدی نژاد غم انگیز می نامدش روزی بود که شیراک برای دومین بار در طول تاریخ کاخ الیزه آنجور از پله ها پایین آمد تا خاتمی را در آغوش بگیرد،وقتی احمدی نژاد اسم همه را پشت هم قطار کرد و از خجالت همه در آمد مهندس موسوی چرا حتی اسم کردان را هم بر زبان نیاورد؟اسم وزیری که حتی لیسانس هم نداشت و در برابر مردک جعلی دکترای آکسفوردش احمدی نژاد زحمت معذرت خواهی هم به خود نداد.یا چه طور وقتی از بازیگر بودن مادر فیلم موسوی حرف می زند( مجیدی جوابیه داده،لینکش همین پایین) که چند روز بیشتر از لو رفتن بازیگران فیلم خودش(بازیگران سیمای مرکز هرمزگان) نمی گذرد.
اما حالا اگر ذره ای بین کروبی و موسوی مردد بودم،اگر ته دلم از انتخابم می لرزید با افتخار دستبند سبز به دست می بندم.چون دلم رییس جمهوری شریف،صادق و بزرگوار می خواهد که در مقابل مرد کوچکی که عکس همسرش را جلویش تکان می داد که به خیال خودش موسوی را در هم بریزد،با متانت از همسرش دفاع کند.رییس جمهوری که برایم امنیت روانی ارمغان بیاورد،که درون و بیرونش یکی باشد،که متانت و نجابت نمونه ای از هزاران صفتی است که رییس جمهور این چهار سالمان ندارد.که ملت ایران لایق رییس جمهوری باشخصیت،هنرمند و روشنفکر است که به قیمت قدرت حاضر نباشد هر کلامی را بر زبان بیاورد.بیشتر از این نمی نویسم فقط به لینکدونی این پایین هم سر بزنید و اگر دوست داشتید جواب نظراتتان را بخوانید دوباره برگردید!
+وای بر ما-یادداشتی از ناصر فکوهی
+مجید مجیدی:مطلبی که در مورد فیلم تبلیغاتی مهندس موسوی بیان شد دروغ محض است
+میرحسین، پیروز متین این مناظره بی نظیر-فهیمه خضر حیدری
بعد از یک روز عجیب و غریب که با خوردن آیس پک تمام شد و بحثهای درون اتوبوسی با خانمی که طرفدار احمدی نژاد بود اما سفید رای می داد فقط به این علت که شناسنامه اش مهر بخورد،خسته آمدم پای کامپیوتر و یادم آمد که امروز لحظه های کاغذی ام شش ساله شد.
کاش ۲۲ خرداد بیایم و بنویسم پیروزی سبزمان مبارک!