دلخوشی ها کم نیست...

گفته اند از دلخوشی هایت بنویس.بازی جدید است انگار.و من فکر می کنم به بودن مامان مثلا،یا داشتن دوستانی مثل شادی،مثل یاسمین،مثل تهمینه...

یا پنجشنبه های دوچرخه،چهارشنبه های سه تار.پاستیلی سر فاز 3.آهنگ های توی mp3. 

کتابهایی که هنوز نخوانده ام،فیلم هایی که هنوز ندیده ام.

شب نخوابی هایی که هست،که می شود با دوره کردن آنی و امیلی و مانولیتو و رامونا پرشان کرد.

کلی اسفند پیش رویم هست،که ختم می شود به عید،به بهار.

فرم عضویت شورای کتاب کودک هست.

باران هست،شمشاد خیس از باران هم.

نوای عزیز یک ساله هست که دیروز رنگ آبی را یاد گرفت.

خدا هست و نشانه هایش.همین ماه و لحظه های افطار.

تا لنگ ظهر خوابیدن هست،بستنی شکلاتی،دفتر آبی نهال،گلدانهایی که اگر آبشان ندهم می میرند.

شعر هست،گریه هست،دلتنگی هست،بهانه های کوچک خوشبختی هم. 

می بینی؟دلخوشی ها زیادند،منم که گاهی یادم می رود نگاهشان کنم.منم که گاهی هوس می کنم از همه چیز دل ببرم.از آدمها،از شعرها،از... دلخوشی ها.