هنوز کوچکم برای بزرگ شدن... انگار به آخرین دقایق خوشبختی چنگ زده ام و هنوز از یاد می برم آرام نشستن را و دست دخترک توی آینه را می گیرم و پر از قهقهه های سرخوشانه دنبال بهانه های کوچک خوشبختی ام می دوم.
هنوز کوچکم برای بزرگ شدن،باور کن!
مریم
چهارشنبه 28 اردیبهشت‌ماه سال 1384 ساعت 07:58 ب.ظ
درود بر شما. وبلاگ بسیار جالبی دارید ..به همراه متون بسیار زیبا و گیرا. قلمتان پر توان باد برای سفر به رویاهای زیبا. در صورت تمایل به تبادل لینک لطفا به من خبر بدید. خوشحال میشم اگر به من هم سر بزنید. موفق و پیروز باشید. خدا حافظ
ســــــــــــــــــــــــــــــــــــلام! خوبی ؟ خوش به حالت! که هنوز هم دنبال بهانه های کوچک خوش بختی می دوی... من خسته شدم دارم اهسته قدم میزنم!! و خوش به حالت که هنوز خوب مینویسی!!
ایمان
شنبه 31 اردیبهشت‌ماه سال 1384 ساعت 10:58 ب.ظ
نظر من :بزرگی کوچکی و همراه با خوشبختی و بد بختی نیست .این ما هستیم که معنی میدیم به حال خودمون که تعریف می کنیم که این مترادف با خوشحالی یا ناراحتی .همه واژهها کیفیت اند و کمیتش دست تو و دید تو هستش. میدونی خیلی وقته وبلاگ ندارم . پس نمی گم وبلاگ قشنگی داری و به من هم سر بزن .D:
ققنوس
شنبه 31 اردیبهشت‌ماه سال 1384 ساعت 11:49 ب.ظ
مریم نازنین با درودفراوان...وقتی کوچک بودم...آرزو می کردم هرچه زودتر...بزرگ شوم..تا ازمحدودیت بازی با هم سالان..از تنبیهات گاهگاهی ومشق های فراوان آموزگار..وازتحقیر و توهین و ناانگاشته شدن بوسیله بزرگترهاو...بیشترازهمه از جمله:هنوزبچه است و نمی فهمد!...رهائی یابم...اکنون بزرگ شده ام..و شاید هم به اندازه ممکن...ولی آرزو می کنم کاشکی هنوزکودک بودم! شگفت آوراست...شاید به اندازه لازم کودکی نکرده ایم و یا ازبزرگی بهره لازم را نمی بریم کاین چنین در آرزوی بازگشت به کودکی هستیم...زیبا بود مانند همیشه مریم جان..تندرست ئ شادکام باشی..
وبلاگت خیلی خوب و زیبا بود مطالبش هم قشنگ بود اون کودک بالای صفحه هم ناز بود اگه خواستی تو خونه ی قطبی من بیا امیدوارم دوستان وبلاگی خوبی بشیم
سلام خوبی؟
وب لاگ قشنگی داری به منم سر بزن
با تبادل لینک موافقی
تا بعد خدانگهدار
درود بر شما.
وبلاگ بسیار جالبی دارید ..به همراه متون بسیار زیبا و گیرا.
قلمتان پر توان باد برای سفر به رویاهای زیبا.
در صورت تمایل به تبادل لینک لطفا به من خبر بدید.
خوشحال میشم اگر به من هم سر بزنید.
موفق و پیروز باشید.
خدا حافظ
سلام
منم کوچکتم .
ســــــــــــــــــــــــــــــــــــلام!
خوبی ؟
خوش به حالت! که هنوز هم دنبال بهانه های کوچک خوش بختی می دوی...
من خسته شدم دارم اهسته قدم میزنم!!
و خوش به حالت که هنوز خوب مینویسی!!
نظر من :بزرگی کوچکی و همراه با خوشبختی و بد بختی نیست .این ما هستیم که معنی میدیم به حال خودمون که تعریف می کنیم که این مترادف با خوشحالی یا ناراحتی .همه واژهها کیفیت اند و کمیتش دست تو و دید تو هستش.
میدونی خیلی وقته وبلاگ ندارم . پس نمی گم وبلاگ قشنگی داری و به من هم سر بزن .D:
ما بیشتر ...
مریم نازنین با درودفراوان...وقتی کوچک بودم...آرزو می کردم هرچه زودتر...بزرگ شوم..تا ازمحدودیت بازی با هم سالان..از تنبیهات گاهگاهی ومشق های فراوان آموزگار..وازتحقیر و توهین و ناانگاشته شدن بوسیله بزرگترهاو...بیشترازهمه از جمله:هنوزبچه است و نمی فهمد!...رهائی یابم...اکنون بزرگ شده ام..و شاید هم به اندازه ممکن...ولی آرزو می کنم کاشکی هنوزکودک بودم! شگفت آوراست...شاید به اندازه لازم کودکی نکرده ایم و یا ازبزرگی بهره لازم را نمی بریم کاین چنین در آرزوی بازگشت به کودکی هستیم...زیبا بود مانند همیشه مریم جان..تندرست ئ شادکام باشی..
ساسی فدای دوست کوچولوی خودش بشه
راستی صورتی مهربون
راست میگی خیلی شیرینه
( در جواب کامنت)
اما به خوردنش می ارزه
آگهی چی توز رو دیدی؟
و کاش همه کوچک بودند برای بزرگ شدن !
سلام طراحی اینجا هم ساده و زیباست.
و شاید بهتر باشه که هیچ وقت هم بزرگ نشی ...
چه خوب که تو طعم دقایق رو می‌فهمی!
لحظه را دریاب!
کاش مامان منم میفهمید که هنوز بچه م و نمیخوام یه زندگی جدید رو شروع کنم
باور می کنم .باور کن!
فقط یه نفر رو میشناسم که برای بزرگ بودن دست و پا می زنه