می خواهم لحظه هایم را به خورشید گره بزنم
دستانم را رو به آسمان می برم
هرم داغ گرما دستانم را می سوزاند
طلب باران می کنم
و مثل عابری که عبور را از یاد برده
حیران و گیج،خورشید را،باران را و آسمان را می جویم
اما انگار برای پرواز کمی دیر است
و من این لحظه هایی را که از جنس نور نیست زندگی می کنم
و می دانم که یک روز به آفتاب خواهم رسید...