*دلتنگی های خاکستری ام را روی کاغذ سفید می نویسم.کاغذ خاکستری می شود و دلتنگی هایم پاک...
* کوله بار دل نگرانی هایم را به دست باد می سپارم و نگاهم را نگران و مشتاق به آسمان لاجوردی می دوزم.انگار برای پرواز کمی دیر است...
* ای دلخوش های کوچک و ساده ی زندگی، مرا احاطه کنید و در حصار خوشبختی پناه دهید...
* تو آمدی از دورهای دور.مثل سایه ای که نور را در می نوردد.مثل نوری که بر سایه
پیروز می شود.تو آمدی و لحظه هایم پر از عطر باران شد و رنگ تردید...
* آرزوهایم چه ساده رنگ می بازند...
* میان عبور لحظه های مات و دلتنگ،کسی است که پشت دریچه های ندیدن،نرفتن و نشنیدن جا مانده است...
پی نوشت:هر کس روزنه ای است به سوی خداوند، اگر اندوه ناک شود.اگر به شدت اندوه ناک شود.(مصطفی مستور)
بنام نامی من
درود مریم عزیز
این عبارت مدت هاست توی مغزم هست اما مثل امروز بهش اینجوری دقت نکرده بودم
ارزوی بهترین ها رو واست دارم گلم
اون پی نوشت قشنگ بود !
سلام. چقدر خوبه که آدم شانسی یه جای خوب بره. قشنگ بود .بله بله ... قشنگ بود
دوری زمن لیک از دلم اندر دل تو روزنی است
زان روزن دزدیده من هر دم نگاهت میکنم..
ممنون که بهم سر زدی
این خوابهای طلایی هم فوق العاده است
کاغذ های سفید همیشه فدا کار هستند.اونها آغوش پاک و سفیدشون رو برای ما باز میکنن تا هر چی تو دلمون هست بریزیم رو صفحه .تلخ یا شیرین اونا حق انتخاب ندارن.پس چه بهتر کمی رنگین تر بنویسم تا حد اقل دل اونها خوش بشه.موفق باشی.پذیرای شما در وبلاگمون هستیم.
دلتنگی ها همیشه خاکستری نیستن .. بعضی وقتا هم سیاه میشن رفیق ..
* ای دلخوش های کوچک و ساده ی زندگی، مرا احاطه کنید و در حصار خوشبختی پناه دهید...
چقدر قشنگ بود....پانوشتتم همینطور...چقدر بده که یه روزنه بسته بشه ولی همیشه روزنه ای هست مگه نه؟
دلتنگی های آدمی را باد ترانه ای می خواند ...
و هر دانه ی برفی به اشکی نریخته می ماند ....
دلتنگیهایت را میسرایی در باد،
فردا،
بیدها به بار مینشینند ...
سلام خیلی خوب بود به منم سر بزن
آخرین ستاره خیلی چسبید.پی نوشتش اما بیشتر...تو که خوب میدانی٬بوسیدمش و گذاشتمش کنار...روی ماهش را میگویم...
یکی از قشنگترین وبلاگهلیی بود که تا حالا دیده بودم.
موفق باشید. پدرام
سلام
خیل خوش اومدین به وبلاگ من . وبلاگ خودتونه.
اینجا هم خیلی خوشگله خیلی هم نثر قشنگی دارین . گرچه ببخشین که فقط این پست آخر رو خوندم.
پس هر کی خوشحال ناک تره از خدا دورتر میشه ؟
پس از لحظههای دراز
بر درخت خاکستری پنجرهام برگی رویید
و نسم سبزی تار و پود خفته مرا لرزاند .
و هنوز من
ریشههای تنم را در شن های رؤیاها فرو نبرده بودم
که براه افتادم
...
(سهراب)
دلی که از بی کسی غمگین است: هرکسی را می تواند تحمل کند.عالی بود . موفق باشی
خیلی وقته وبلاگ نخوندم..خیلی چسبید!
وقتی دلتنگیهای سیاه رو هم مینویسی ؛پاک میشوند؟؟
..ارزوهایم انقدر ساده رنگ میبازند که یادم میره اینا روزی ارزو بودن!!
مریم سلام : کاش می آمد از دور ٬ سریع و تند و با خودش گرمای عشق رو میآورد و می شد دست های گرمش رو ببوسم .
من هر وقت دل تنگش می شوم با خودم خلوت می کنم و کلی باهاش درد دل می کنم و دلتنگی هامو لا به لای قطره های اشکم دفن می کنم .
خیلی زیبا بود.. مثل همیشه
ستاره اخریه چقدر قشنگ بود ...زت چوغ
سلام
«آرزوهایم چه ساده رنگ می بازند... » انگار همیشه همین طوره ...
خوب نیست ، اصلا!
کجایی ؟
کجایی تو؟
بعضیام به جای روزنه . حفره هستن :دی
ببینم مریم خانم ٬ به نظرت خیلی دیر نکردی !!؟؟ ما منتظریم .
آپدیت شد .
خواهر جونم کجایی ؟
آهای بی وفا دیگه دوستمم نداری!
زمینی باش اما سر بر آسمان بدار که اصل تو در آنحاست
خیلی دلم برات تنگ شده بود
دوست قدیمی خودم
سلاممممممممممممم
کجایی کوشولو جون؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
عشق مثل کوهی است که هر خری از ان بالا میرود
سلام .... خیلی خوبه خیلی خوب .... هر کس توی یه زمینه ای وارده .. من نمی تونم مثل شما بنویسم .. ولی خیلی استفاده کردم .. توی زندگیتون موفق و سر بلند باشید ×× خوشحال میشم به وبلاگ من هم یه سری بزنید ...
رنگین کمان پاداش کسی است که تا اخرین نقطره زیر باران میماند.
ستاره ها برای زندگی کم اند
خورشیدی باید..........