غریبه های آشنا دنیای شاعران دختر دوچرخه است.دختران نوجوانی که در جهان شیشه ای شان پشت یک برگ به دنبال یک شعر می گردند و هنوز به حاشیه ها آلوده نشده اند.شاعرانی که مثل شعرهایشان ساده و صادق اند،آن قدر که حتی گاهی می پرسند:چرا هیچ کس گنجشک ها را روی شاخه های زندگی جدی نمی گیرد...(از مقدمه غریبه های آشنا.تدوین سید عباس تربن.انتشارات همشهری)
*به قول آیدا:مثل عکس یادگاری که بعد از تمام شدن دوران دبیرستان بگیری.
چه قدر خاطره،چه قدر نوجوانی و چه قدر سادگی ریخته توی صفحه های این کتاب!
و کیفش به این است که اکثر شاعرها برایت آشنایند.به واسطه ی همین دوچرخه،دوستهایی از سرتاسر ایران.
بعد غیرمنتظره ببینی شعرت کنار شعر بقیه ی دوستانت چاپ شده.
ممنون آقای تربن بابت این کتاب،خیلی ممنون!
*عنوان مطلب،عنوان شعری از سپیده الوندی است.
چرایش بماند...دوچرخهنمی خواندم
تولدش مبارک!
واااااااااااااااااااااای هنووووووز دوست جووون قدیمیم مینویسه! خوبی عزیزممممممممممممممم