از صبح تا شب حرف می زنم.روزنامه ها را می خوانم،نطق های انتخاباتی را می شنوم  و در بزرگراه ها و خیابانها چشمم را به پوسترهای رنگارنگ می دوزم.
هر کس تلفن می زند زودتر از همه شیرجه می زنم و گوشی را برمی دارم.می خواهم بدانم هر کس به چه کسی رای می دهد.
تا حالا فقط یک نفر تصمیم دارد به احمدی نژاد رای دهد.تعداد معدودی رای هایشان بین دکتر لاریجانی و دکتر قالیباف تقسیم شده!رای های هاشمی و معین بیشتر است.اسم کروبی و محسن رضایی را که می برم از آن ور خط صدای خنده می آید!
تلفن زنگ می زند.کسی می گوید:قالیبافته یا معینته؟!
و همان جوک تکراری:از بین دو تا جانی...
پایگاهی دارم برای خودم توی خانه،اما مهم این است کسی نیست که برایش تبلیغ کنم!وظیفه پایگاهم فقط اطلاع رسانی است.
به مامان می گویم که چرا اینقدر نگرانم.می گویم که چهار سال آینده مهم ترین سال های زندگی من است.باید رئیس جمهوری باشد که این مهم ترین سال های آینده تبدیل به بدترین سال های زندگی ام نشود.
*تا دیشب مردد نبودم در رای دادن به معین.اما...دیشب دیدگاه رو دیدین؟من نمی دونم،چرا کسی که نطق های معین رو براش می نویسه،خودش نیومده کاندید بشه؟!
*کلیپ گل گلدون.ویدئو کلیپ انتخاباتی.