من ترکی بلد نیستم.اما آیریلیق با من حرف می زند.اینقدر می دانم که آیریلیق یعنی جدایی.تک تک نت های این آهنگ،تک تک کلماتش جدایی را توی گوشم فریاد می زند.یاد جاده ی اصفهان می افتم.غروب میدان نقش جهان و پسرک ایتالیایی.چند سالم بود؟به گمانم پانزده سال.پسرک ایتالیایی نشسته بود جلوی عالی قاپو.صدایم می لرزید.صافش کردم تا بروم جلو و بگویم:نمی آیید ببینید؟با لهجه ی غریبش گفت:ما نگاهش کرده ایم و به دخترک اسپانیایی کنارش لبخند زد.نشسته بودند لب جدول،یکجور ِ بی خیالی که انگار اینجا خانه خودشان است،نه که غریب باشند.من عالی قاپو را ندیده بودم و انگار زیر پایم خالی شده بود.دور و برم را نمی شناختم و غریب ترین آدم آن غروب نقش جهان من بودم.رفتم پهلوی بقیه ی دانشجوهای زبان فارسی،هفتاد و دو ملت.یادم نیست بغض کرده بودم یا نه،شاید هم خندیدم،یکی شان پرسید کلاس چندمی؟گفتم:دوم دبیرستان.گفت:«محیا را می شناسی؟او هم دوم دبیرستان است.»با تعجب نگاهش کردم،یادم نیست اهل کجا بود...از کدام کشور آمده بود که فکر می کرد توی کل ایران فقط یک دبیرستان دخترانه وجود دارد و چون محیا که نمی دانم که بود دوم دبیرستان است باید همکلاسم باشد؟
عالی قاپو را نگاه کردم و نگاه کردم و آیریلیق که توی جاده چند بار از ضبط ماشین پخش شده بود توی گوشم زنگ می زد.
نشد دیگه قرار شد لینک دانلود آهنگارو بزاریئ
غروب نقش جهان...که یک چیزی توی گوش من هم زنگ می زند. آیریلیق باید باشد به گمانم، به روایتی دیگر!
...آمان آیریلیق
آیریلیق چه واژه غریبیه
منم ترکی نمیدونم اما گاهی کلمه های ترکی تلفظش واقعا مناسبه با حال و هوای کلمه
دلم گرفت
عزیزم تو جاده ی لندن ـ منچستر حتما این آهنگو برات میزارم.
منتظر ایمیل هستم و درخدمتم مریم جان.
به یک دوست ترک گفتم این اصطلاحات ترکی رو واسم بنویس میخوام بدونمشون ولی لا گوشی بازی در میاره...!
مال گوگوش دیگه؟ من دیوانه ی این آهنگم... تمام غم دنیا رو میریزه توی دلم. یه طور خیلی قشنگی.
آیریلیق که یک فولکلور آذربایجانیه.شاید گوگوش هم این آهنگو خونده.
منم دوم دبیرستان که بودم، همین شکلی که رفته بودیم اصفهان، یک آهنگ بود که روزی صد مرتبه گوشش می دادم. حالا که گوش می دمش با خودم می گم: چرا اینو دوس داشتم من؟یاد نمی یاد. فقط یک قسمت از خاطره م بود انگاری. :دی
بعد به اینجاش میرسد ویران میشود آدم:
نی نییم که سنه چاتا بیلمیرم
... ترکی بدانی یا نه میفهمی انگار...
ووروبدو قلبیمه یارا گئجه لر
بعد هی آیریلیق٬ آیریلیق... امان آیریلیق
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%DB%8C%D8%B1%DB%8C%D9%84%DB%8C%D9%82
هوای گریه این روزها باب شده..
خواهرجان!
از غروب میدان گفتی و ما را به اندازه پنج سال نارنجی-قرمز کردی!
دانشگاهمان همسایه دیوار به دیوار عالی قاپو بود و هر روز سیر تحول رنگ ها را از صبح تا غروب روی پوست آجری عالی قاپو می دیدیم...یادش...
بعضی آهنگ ها فارغ از فهمیدن کلماتشان هم،حرف خود را می زنند..
آن هم با آن سوز آذربایجانی اش
همون دوست ترکم این آهنگ رو داره یک نغمه غمناک دل انگیز داره کلا هم وقتی شادی میشه بهش گوش داد و هم وقتی غمگینی.. . ..دلنشینه.
وقتی توی اصفهان، با مردمی از 72 ملت هستی و آهنگ ترکی گوش می دی، فکر نمی کنی دنیا خیلی کوچیکه؟ فکر کنم اون دانشجوی خارجی هم همین فکرو کرده بوده...
سلام!
قالب نو مبارک!
به به !
(اول فکر کردم اشتباه اومدم!)
خیلی دوست داشتم این پستتو. قالب جدید رو هم.
آیریلیق رو هم بده گوش کنم :)
پیداش نکردم که گوش بدم آبجی...!