نمی گذاریم.کوتاه نمی آییم که این آخرین رسانه های باقی مانده را از ما بگیرند.فیلتر فیس بوک و یوتیوب و قلم و موج سوم و ...اختلال موبایلها نه فقط در اس.ام.اس،که کل شبکه به باد رفته،بستن روزنامه ها،محدود کردن راههای ارتباطی،کند شدن اینترنت....بله که مهم است! اما هنوز وبلاگهایمان هستند،مسنجر باز است.
دیشب وقتی پلیس زد به جمعیتی که آنقدر زیاد بود که سر و تهش معلوم نبود،با هم فریاد زدیم:نترسید،نترسید،ما همه با هم هستیم...
گاز اشک آور،صدای رعب آور خوردن باتوم،پا کوبیدن ها و فریادهای ما که به جایی نرسید:نیروی انتظامی،حمایت،حمایت...
این چیزی که داریم به چشم خودمان می بینیم اسمش چیست؟عدالت؟کودتا؟حکومت نظامی؟
یا ما اشتباه می کنیم؟ما خواب دیده ایم که به موسوی و کروبی رای داده ایم؟روی برگه های رای نوشتیم احمدی نژاد و خودمان نفهمیدیم؟
وقتی دیشب داشتیم از دست پلیس در می رفتیم،چند تا جوان دست بر نمی داشتند،حلقه تشکیل داده بودند و ایستاده بودند جلوی گارد ضد شورش(یا هر اسم لعنتی دیگری که دارد!) و شعار می دادند.
رفته بودیم جلو و داد می زدیم:بچه ها آروم باشین،خود مهندس موسوی بیانیه داده که آرامشتون رو حفظ کنید.
پسره داد می کشید:رای من کجاست؟ما رای هامو می خوایم،فقط همین...
شما ما را می بینید؟آدم هایی که این شبها می ریزند به خیابانها را می بینید؟به خدا جلوی شما نایستاده اند که انقلاب کنند!مطالبه شان یک دو دو تا چهار تای ساده است!پیش خودشان حساب کرده بودند اسم کشوری که در آن زندگی می کنند جمهوری اسلامی ایران است!پس رای دادن مدنی ترین و آسان ترین راه است برای به دست آوردن چیزی که می خواهند،زندگی بهتر...
با ما چه کرده اید؟به خدا قسم،پرداختن تاوان اشکها و بغض های دیروز ما،تاوان باتوم هایی که زدید،تاوان سرفه هایی که گازهای اشک آور توی گلومان نشاند سخت است!
*بچه ها بنویسیم،لینک بدهیم،بیانیه ها را منتشر کنیم،عکس و فیلم بگذاریم،توی گوگل ریدر شر کنیم،آنهایی که وبلاگ ندارند وبلاگ بزنند،ما به آسانی کوتاه نمی آییم.سوالمان هم مشخص است:پس رای های ما کجاست؟
اسم این کثافتو پاک کن.وبلاگت نجس میشه.
مریم ایم چند روز فقط قیافه ی تو جلوی چشممه! مواظب خودت باش!
رسانه ی ملی = پینوکیو